Pastoraat

In het zendingsbevel (Mat. 28:16-20) zien we, dat het daarbij gaat om de verkondiging van het evangelie, zodat de mensen discipelen van de Here Jezus worden, zich laten dopen en leren te leven naar het onderwijs van de Here Jezus. Het gaat om de verkondiging van het evangelie, zodat mensen tot geloof komen en zich aansluiten bij de kerk. De gelovigen vormen samen het Lichaam van Christus. De Here Jezus heeft ons opgedragen om elkaar lief te hebben, zoals Hij zijn discipelen heeft liefgehad (Joh.13:34,35). Door deze liefde kan de gemeente een eenheid vormen, zodat wij de wereld op kunnen roepen tot geloof in Jezus (Joh.17.21). In de gemeente willen we gezamenlijk leren leven naar al wat Jezus ons heeft voorgehouden. In dit leerproces staat de verkondiging van het evangelie centraal.

In de eerste plaats denken we dan aan de verkondiging in de eredienst, maar vervolgens ook aan catechese en andere vormen van geloofsoverdracht (bijbelkringen etc.). Als wij groeien in de kennis van Gods Woord, kunnen wij groeien in ons geloof.

Samen zoeken we biddend naar de betekenis van Gods Woord voor het leven in de wereld van vandaag. Daarnaast hebben we de opdracht om elkaar te helpen naar dit evangelie te leven. Als broeders of zusters verslappen of dreigen af te dwalen, hebben we de taak om elkaar te vermanen en aan te vuren.

Voor een gezond geestelijke leven is het van belang, dat iedere gelovige zijn plaats in de gemeente inneemt en daar zijn/haar gaven inzet ten dienste van de gemeente. Elkaar helpen om je gaven/talenten te ontdekken, te ontplooien en in te zetten in het werk van Gods koninkrijk, is dan ook een belangrijk aspect van pastoraat. Pastoraat is ook het bidden om de gaven van de Heilige Geest voor ieder lid van de gemeente en het creëren van de ruimte die nodig is om die gaven te laten functioneren. In dit verband is het goed om aandacht te hebben voor training en toerusting voor de verschillende taken die in de gemeente worden uitgevoerd.

Er kunnen allerlei zaken zijn die de groei van het persoonlijke geloofsleven hinderen. Soms is het nodig om pijnlijke gebeurtenissen uit het verleden te verwerken. Soms moeten we leren omgaan met verdrietige dingen en met teleurstellingen. Soms kunnen bepaalde zonden geloofsgroei blokkeren. Ook deze dingen moeten in het pastoraat aan de orde (kunnen) komen.

De pastorale zorg begint dus bij de verkondiging van het evangelie. De Heer wil door Zijn Heilige Geest deze verkondiging gebruiken om het geloof te schenken, te bewaren en te laten groeien en vrucht te laten dragen. De liefde voor de Here Jezus, die de Heilige Geest door de verkondiging van Woord in ons oproept, mag concreet worden in een liefdevolle inzet voor de opbouw van de gemeente (Ef.4:16,17). De Heilige Geest is uitgestort over de gemeente. Wij hebben allemaal gaven ontvangen om te gebruiken voor de opbouw van het lichaam van Christus. De Here Jezus wil ons samenbinden tot een eenheid waarin alle leden betrokken zijn. Zo geeft de Heer vorm aan Zijn pastorale zorg.

Pastoraat is een centraal onderdeel van de opbouw van de gemeente. En bij de opbouw van de gemeente schakelt de Heer dus alle leden in. Iedereen mag pastoraat ontvangen (en heeft dat nodig) en vrijwel iedereen kan betrokken zijn bij het geven van pastorale zorg. Om te groeien is liefde het eerste wat een mens nodig heeft. Dit geldt ook voor de geestelijke groei. God gebruikt OOK (niet alleen) mensen om Zijn liefde voor Zijn kinderen concreet te maken. Door elkaar lief te hebben maken wij Gods liefde zichtbaar. Door te spreken over Gods liefde, geven wij die liefde door. Gods zorg voor ons staat niet los van de gebeden. God wil gebeden worden. Door voor elkaar te bidden, zijn we pastoraal bij elkaar betrokken. Etc. Het is dus goed mogelijk om het pastoraat in de gemeente “van onderop” te beschrijven en ons uitgangspunt te nemen in de uitstorting van de Geest over heel de gemeente.