Woensdag 6 november is het weer dankdag voor gewas en arbeid. Het is een jaarlijkse traditie, die op veel plaatsen langzaam maar zeker aan het verdwijnen is.
Maar wat we altijd op die dag deden, moeten we blijven doen. Niet één keer per jaar, maar vele malen. Het beschikken over eten en drinken, werk en inkomen, is nooit vanzelfsprekend. In de wereld van nu zijn er landen, waar de oogst mislukt, waar miljoenen mensen in armoede leven.
Maar er is meer nodig dan alleen je portemonnee trekken tijdens dankdag. In ons (welvarende) land moeten we dankbaar zijn dat we van alles in overvloed hebben. We willen vaak alleen maar meer, groter, grootst. Maar waar het vooral om zou moeten gaan is om dankbaarheid en liefde voor God en de medemens te hebben. Mensen om ons heen die wel te maken hebben met armoede.
Zo zegt 1 Johannes 3:17; ‘Wie dan de goederen van de wereld heeft, en zijn broeder gebrek ziet lijden, maar zijn hart voor hem toesluit, hoe kan de liefde van God in hem blijven?’. Je hart sluiten voor de medemens. Wat betekent dat? Dat is de ander niet echt zien. Dat is wel helpen, maar zonder liefde. God vraagt meer van ons. God vraagt je hart. Zijn we daartoe bereid?
Laten we zo God danken op de jaarlijkse Dankdag voor Gewas en Arbeid.
Ochtenddienst 10:45 uur en avonddienst 19:30 uur, Witte Dorpskerk Aalst
